Με μια λεξη..

Στην πολη βραδιαζει..
Μην με ρωτας τιποτα παλι.
Οτι και αν θελω να πω, με λιγες λεξεις σε ενα χαρτι το λεω..
Και το χαρτι σαλευει..
Και ζωντανευει..
Και με κοιταζει..
Και το φοβαμαι..
Τι θα του πω?
Τι να του πω?
Μια ευχη με μια λεξη να κανω θελω..
Και δεν ξερω που να βαλω το ''να''..
Και που χωραει το ''οχι''..
Και που να μπει το ''μην''..
Μην κοιτας τα ματια μου..
Εχουν ξεθωριασει..
Μην με κοιτας ..
Μην με ρωτας..
Δεν υπαρχει στ'αληθεια απαντηση..
Δεν θυμαμαι..

ΥΓ: Μαμα, θελωναγελαμεολοι..