Και κοιμηθηκα στην σταχτη..

Αναπνεω  την στιγμη και εκπνεω φλογα..
Τα δαχτυλα μου καινε και φωναζουν πανω στο χαρτι μου..
Χαραζουν τα νυχια μου πανω του, την οργη μου και ο ηχος απο τις γρατζουνιες, σπαει την σιωπη σου..
Αγγιξα και ενιωσα ..
Αναρωτιεμαι γιατι τα συναισθηματα μου ειναι και παλι αποψε τα ιδια..
Ισως...
Ισως να ειναι αυτο που λες..
Δεν ξερω..
Κοιτα τον ενα και μοναδικο μου πονο..
Δοκιμασα την αγαπη και ενιωσα τον πονο αυτον..
Κοιτα..
Κοιτα το φως και τραγουδησε μαζι μου την ηττα μας..
Ειναι τοσο μεγαλη η φλογα αυτη αποψε, που νιωθω πως θα με τυλιξει και θα με κοιμησει μεσα της..
Και κλαιω και αναρωτιεμαι..
Ποια ειμαι?
Που ειμαι?
Κοιταζω μεσα στην ζωη μου και ψελιζω..
Εχασα..


ΥΓ: Μαμα, δοκιμασα την αγαπη..