Απο εκεινη την στιγμη..

Εκλεισα τα παραθυρα και κλειδωσα την πορτα..
Δεν θα ερχοταν κανεις να μου κανει συντροφια..
Κανεις να με ενοχλησει με την ασκοπη φλυαρια του..
Κανεις να με αναστατωσει..
Να με ματωσει..
Να μου πει ψευματα..
Για κανεναν δεν θα χαλουσα το πολυτιμο σαλιο μου..
Ουτε για να τον φτυσω..
Για λιγο, ενιωσα μια χαρα..
Και απο εκεινη την στιγμη..
Ολα πηγανε χαμενα..


ΥΓ: Μαμα, θελω και βασανιζομαι?