Υπερπεραν..

Ο παλιος καθρεφτης στεκεται εδω και χρονια στο ιδιο ακριβως σημειο..
Κανεις μα κανεις δεν βρεθηκε να του αλλαξει θεση?
Στοιχιωσαν μεσα του αυτα τα δεντρα που κοιταζει απο το παραθυρο..
Εβγαλαν ριζες και αυτες χυθηκαν στο πατωμα του σπιτιου και αναρριχηθηκαν στον τοιχο..
Κρεμασμενα σε καθε τους κλαδι, ειναι τα κεφαλια οσων τον κοιταξαν,εστω και μια φορα..
Καθομαι στην πολυθρονα μου και τα παρατηρω..
Την ωρα αυτη..
Ενας δισκος μπαινει στο πικ-απ, και παλια τραγουδια ακουγονται στον χωρο..
Ενα ενα τα προσωπα, κατεβηκαν απο το δεντρο και φορεσαν το σωμα τους..
Καπου το ειχαν αφημενο..
Γελια, φωνες χαρουμενες και ψιθυροι κουτσομπολιστικοι, επεφταν μεσα στα ποτηρια που κρατουσαν..
Ποτηρια γεματα με αθανασια..
Αθανασια και νεκταρ..
Κανεις δεν μου εριξε ουτε μια ματια..
Δεν μου ειπαν μια μικρη κουβεντα..
Αλωστε πες μου σε παρακαλω..
Τι να πουν οι ζωντανοι, σε εμας τους πεθαμενους?


ΥΓ: Μαμα, ολοι τους, ηταν καλα..