Παραπονο..

Και στον χαμο και στον λυτρωμο..
Κανεναν δεν ειχα ποτε εγω..
Ενα παραπονο ειναι μονο..
Χωρις καμια αξια..
Χωρις καμια υποχρεωση..
Χωρις λεξεις..
Χωρις σκεψεις..
Ολα μηχανικα..
Γιατι?
Κοιταξα με τα ματια μου στον καθρεφτη..
Καπου εκατο ετων με ειδα..
Γι'αυτο..
Ωστε γι'αυτο...

ΥΓ: Μαμα..γερασα..