Ηρθα αργα...

Ενενηντα εννεα εκατοστα μακρυα απο τον εαυτο μου..
Η αποσταση μεγαλωνει..
Ζωγραφιζω στον χωρο μου τα πρεπει..
Αυτα και τα καθως πρεπει..
Με κατεστρεψαν..
Εχω βαρυνει κατα δυομιση τονους..
Πολυς ο αερας ματια μου..
Ποσο να ρουφηξεις..
Εκπνοη δεν εχει..
Μου φυμωσαν το στομα..
Τα ματια μου ισως κατι σου πουν..
Τα βλεπεις..?
Ξερεις την απαντηση..
Γι'αυτο και δεν καταλαβαινεις..
Σε ενα καλα αποστειρωμενο ρουχο μεσα..
Εκει θα με βρεις..
Αοσμη..
Αμολυντη..
Βρεθηκε καποιος που μου ειπε πως του εκλεψε το αρωμα του καποια αλλη..
Με αυτο το ανυπαρκτο με αγκαλιασε για μερες τρεις..
Και μετα..
Παραλογιζομαι..
Γιατι ποτε δεν υπολογιζομαι..

ΥΓ: Μαμα.. μου ανοιξαν την πορτα.. Φερε ομπρελα