Που ειμαι?

Ειναι φορες που σκεφτομαι, τι θα εκανα χωρις τον εαυτο μου..
Καποιες γινομαι δυνατη και θελω να τον πεταξω στα σκουπιδια και αλλες τον νοιαζομαι γιατι οπως και να το δω, ειναι ο εαυτος μου..
Με ακολουθει απο την κοιλια της μανας μου και εγινε ενα με την υπαρξη μου..
Η μηπως εγω με την δικη του?
Μπερδευομαι συνεχεια και μαλλον φταιει το πως μεγαλωσα και δεν εχω την δυναμη να τον απομονωσω..
Ισως κατα βαθος, να τον τρεφω εγω απο ανασφαλεια μπας και μεινω μιση..
Αυτος με καταδικασε στις αδυναμιες μου..
Αυτος με ποτισε με ολες τις κακες συνηθειες..
Με εμαθε να εκτελω ολες τις εντολες του..
Να μενω παρατηρητης, σε ολο του το εγω..
Κι'εγω?
Που ειμαι εγω?
Που εχω χαθει και δεν με βρισκω?
Ζητω μια συμφιλιωση αλλα ακομα κι'εσυ ανταγωνιστικα με βλεπεις..
Γιατι δεν αποδεχεσαι οτι πρεπει να αγαπηθουμε?
Θα σου δωσω την ψυχη μου και θα μου την φερεις πισω..


ΥΓ: Μαμα, δεν υπαρχει αλλος τροπος..