Γεννηθηκα εναν Απριλη που δεν θυμαμαι..
Δεν βρισκω να θυμαμαι κανεναν απο τοτε Απριλη..
Ας με γεννουσες καποια Χριστουγεννα μανα..
Σαν εκεινα τα τελευταια, που δεν ξεχασα απο τοτε..
Τι σημασια εχει αν ειμαι μεσα στην καρδια της ανοιξης γενημενη οπως μου ειπες ξενε μου?
Ατελειωτοι χειμωνες η ψυχη μου..
Βιολια..
Κερια..
Αγγιγματα..
Ανασες..
Προσωπα απροσωπα..
Καθρεφτες σκεπασμενοι με σεντονια..
Επιπλα στην σκονη κι εσυ...
Κρεμεσαι'' στραβωμενα'' απο τοτε στον τοιχο..
Σε ''εφτιαξα'' λιγο και γυμνη χορεψα μπροστα σου..
Κρασι λευκο σε ποτησα και κατεβηκες απο το καδρο..
Κοιτα τα γραματα μου... Προχωρανε σαν να θελουν να βγουν απο την οθονη σου..(προβαδισμα)
Οπισθοχωρηση..
Τα χερια σου με καινε αποψε και μην τα βαζεις δηλα στις τσεπες..
Με φιλας και τρεμω..
Ιδεα μου, δεν ειναι..
Και οσα ψυθιριστα μου λες..
Ωδυνες στην ψυχη μου..
Ηδωνες στο κορμι μου σου λεω..

ΥΓ: Μαμα, ηταν εκεινος ο Δεκεμβρης φωτια..