Αλλη μια παρασταση εφτασε στο τελος..

Ποσο θεατρικα?
Το μπαμ εχει γινει και οι σκιες ειναι ετοιμες να μας επισκευθουν..
Ενα συγχρονο παραληθι..
Μην ψαχνεις την λεξη..
Μεσα μου ειναι η ιδεα..
Στα αλλα...σε εκεινα τα αλλα που με εμαθαν να ζω με ψεματα, θα απαγγειλω μετα κατηγοριες..
Στην σημερινη εποχη και στον αργοτερα καιρο θα δεις..
Τα μπατζουρια ξαφνικα αρχισαν να χτυπανε..
Ο αερας εγινε θηριο που ουρλιαζει..
Τα σκαλοπατια ανεβαινουν το ενα πανω στο αλλο και μαζευοντε στο χαλακι της πορτας..
Η καμιναδα σφραγισε το καπακι της και οι κουρτινες δεθηκαν σφυχτα μεταξυ τους..
Το σκακι πηρε θεση μαχης και ο σκυλος ειναι κουτσος και δεν μπορει να τρεξει..
Πρεπει κατι να κανω κι'εγω και πανω στον πανικο μου, κρυβω το κουτι με τα μπισκοτα..
Τοσο γλυκα που ειναι, τι ξιφος να πιασουν?
Τον εαυτο μου οχι, δεν τον σκεφτηκα..
Ας κανει εκεινος ο,τι νομιζει για να γλυτωσει..
Εμενα πρεπει να σκεφτω τωρα..
Διστυχως, πρεπει να τους αντιμετωπισω και δεν υπαρχει επιλογη..
Χτενησα τα μαλλια μου, ντυθηκα, εβαλα αρωμα και τα γυαλια μου για να δειχνουν λιγοτερο τα κομενα μου ματια..
Καθησα στον αναπαυτικο μου καναπε και πηρα ενα βιβλιο στα χερια..
Σε λιγο ειχα ξεχαστει και εβαλα και το ενα ποδι, πανω στο αλλο..
Η πορτα τελικα ανοιξε υστερα απο κατι ωρες..
Παγωσα..
Ο συζυγος μου, ειχε φερει να τιγανισω ψαρια..


ΥΓ: Μαμα, θελουν και αλευρι?























ΥΓ: Μαμα, ενα θεατρακι ειναι η ζωη ε?