Να με κορο'ι'δεψω πηγα..

Εψαξα μωρο μου.. Σου ορκιζομαι πως εψαξα πολυ.. Εδωσα ενα μερος απο το ειναι μου.. Το ειδαν δεν το ειδαν.. Αδιαφορω ψυχη μου.. Αποψε το παραδεχομαι.. Καμια ανασα ανασα μου δεν με ζεστανε.. Καμια πνοη δεν φυσηξε ζωη στο σωμα μου.. Μπηκα σε ματια μεσα ματια μου.. Δεν ειδα εμενα σε κανεναν θρονο επανω Βασιλια μου.. Με χα'ι'δεψαν χερια ξενα αιμα μου.. Χερια που εμειναν ξενα.. Σε ολους εδωσα ενα στοιχειο σου βαλσαμο μου.. Σε εκεινον το αρενωπο σου προσωπο.. Στον αλλον παρα περα το ομορφο σου ονομα.. Σε καποιον προσφατα εδωσα τα ματια σου θαλασσα μου.. Εγω δεν εμαθα ποτε να λεω τοσα ψεμματα.. Γιατι το εκανα τωρα? Ειμαι τοσο δικη σου.. Τοσο που αποψε δεν σηκωσα το τηλεφωνο που χτυπησε απο τα χερια σου.. Συγγνωμη μας αληθεια μου.. Φοβαμαι να σε θελω τοσο και να μας αρρωσταινω ζηλεια μου.. Σκορπιζω Σ'αγαπαω σαν πορνη στα χερια αλλων.. Καιγομαι σε ανασες αλκοολικες.. Οχι ερωτα μου.. Δεν σε προδωσα.. Να σε κορο'ι'δεψω πηγα.. ΥΓ: Μαμα μου.. Να με κορο'ι'δεψω πηγα..

Χορευετε?

Σε βρισκω στις ζωης μου τις στροφες..
Παλιο βυνιλλιο..
Οσο και αν τρεξει ο χρονος αυτην την φορα..
Μια στιγμη μωρε...
Θα πιαστω απ'το ονειρο να με παει οπου θελει..
Θα σε μεθυσω εγω..
Θα σου παρω το μυαλο μια νυχτα..
Θα σου χαρισω μια φωτια..
Θα διαρκεσω την στιγμη..
Τοσο..
Οσο...
Ο καφες ας εχει αρωμα κανελας..
Και μονο για μια φορα..
Θελω λιγη ζαχαρη..

ΥΓ:Μαμα.. γραφω απαραδεκτα ως.... Πααααααααααα!!!

Ειμαι καλα..?

Σε εσενα μιλαω που ανυσηχισες.. Θελεις να μαθεις πως νιωθω? Το ιδιο ακριβως με τοτε.. Μονη μου.. Οχι.. Οχι απο την ανυπαρξια.. Ειναι ξερεις τα χερια μου παγωμενα.. Μουδιασε για λιγο το ειναι μου.. Κοιταζω τον ουρανο και τον βλεπω γαλανο.. Δεν θελησε κανεις σημερα να τα δω ολα με τα ματια μου.. Ολα ξεκαθαρα μου ειπε.. Ποιος? Οποιος.. Σημασια εχει πως οι ζωες που περιμενεις κατι.. Φευγουν δυο δυο, μεσα σε λιγα λεπτα.. Ελα και κοψε με στα δυο.. Το ενα μου.. Πετα το στα σκυλια.. Και το αλλο μου.. Χαρισμα σε οποιον.. Οπως.. Οπου.. ΥΓ: Μανα.. δυο φορες σε αγαπαω..

Ψυχη γελοιογραφια

Εχασα το πολυτιμο μου συναισθημα.. Ολα γυρω μου... Οτι με ξεπουλαει το χαζευω αναισθητα.. Θελει μαγκια η δραση.. Κι εγω.. Κι εσυ...? Μην ψαξεις ξανα να με βρεις.. Δεν θα σου θυμιζει τιποτα πια κατι απ οτι ημουν.. Θα ερθει μερα, που θα με κοιτας στα ματια.. Και θα βλεπεις το κενο σου.. Δεν ειμαι και τιποτα.. Δεν πρεπει να με φοβασαι.. Αλλωστε δεν εισαι ο μονος που ετρεξε απο φοβο να σωθει.. Κι εγω ηρθα στην θεση σου τοτε.. Ετρεχα μπροστα και ο φοβος εμενε πισω.. Να ξερες πως ματωσα οταν επεσα πανω στην συνειδητοποιηση του ειναι μου.. Δεν κοιτουσα βλεπεις μεσα στην ψυχη μου.. Απλα την ζωγραφιζα.. Και ενα παιδι.. Βρεθηκε να γελασει τοσο με την ζωγραφια μου.. Αυτο με ρωτησε, ειναι τεχνη? Ειναι η ψυχη μου του απαντησα.. Να την χαιρεσαι.. Και ο φοβος με προλαβε.. Γιατι στην πραγματικοτητα.. Του ειχα δωσει τοση αξια.. ΥΓ: Μαμα, γελαει ο κοσμος!!

Αποσταση μου κοντινη..

Εισαι ακομα και αν εσυ δεν το θελεις..
Γιατι την νυχτα οταν ανοιγει η αγκαλια μου..
Μονο εσυ χωρας μεσα της ακους?
Και αν με ρωτησεις γιατι..
Με μεγαλη μου χαρα θα σου απαντησω επειδη..
Δακρυα μου..
Κρυο μου..
Συννεφια μου..
Αποσταση μου κοντινη..
Ακους?
Ο κοσμος δεν με ζεσταινει ματια μου..
Και εσυ σεργιανιζεις μεσ'τον πονο..
Θα πεθαινα για να εισαι κι εσυ καλα..
Ακους?
Την νυχτα που ανοιγουν τα ονειρα μου..
Κλεινουν τα φτερα μου..
Αυτα που ποτε δεν ειχα..
Ξερεις...
Κι'αν με ρωτησουν καημε μου γιατι..
Με μεγαλη μου χαρα θα τους απαντησω ..
Επειδη..


ΥΓ: Μαμα, ενα τσιγαρο ακομα..

Δεν υπαρχουν αλλα λογια

Ποσο κοντα ειναι η ευτυχια με την τραγωδια... Αποψε ξαπλωσα εξαντλημενη απο τα δεν θελω.. Σκεπασα το σωμα μου με δυο κουβερτες.. Πολυ το κρυο ψυχη μου.. Αναρωτιεμαι.. Αναζητω απαντησεις.. Βιολια σταματησαν να παιζουν και βιολια ξεκινησαν.. Πανω απο το κεφαλι μου.. Καπου εκει στο ταβανι.. Χορευαν σκιες.. Θυμηθηκα την πρωτη φορα που αγορασαμε το κρεββατι μας.. Το αλλαξα απο τοτε.. Ξαπλωναμε μαζι και φτιαχναμε το μελλον.. Τωρα βλεπω μονο σκιες.. Και το τσιγαρο μου... Μου εκαψε τα χερια.. Σιχτιρια... 23 ετων ημουνα.. Σημερα.. Αποψε στα 33.. Εκλαψα πολυ.. Και ετσι αποκοιμηθηκα.. Μην με ρωτας το γιατι.. Φοβαμαι.. ΥΓ: Μαμα μου..Καλη μου μαμα...

Ατιτλο

Οταν με χρειαζεσαι να σκεφτεσαι μαγους.. Οταν το τωρα πιασει την στροφη.. Ισως.. Στο μυαλο μου μεσα να ακουμπησεις.. Φωτογραφισε την πορεια μας να δεις.. Χλωμα τα προσωπα μας.. Δειξε μου τα δακρυα σου να σου δωσω το αιμα μου.. Μου αρεσει να ειμαστε ιδιοι.. Και το μελλον στο μυαλο μου, μοιαζει με ταμπελα ''πωλειται'' Ακουσε το μεσα μου και δωσε μου μια σταγονα σου.. Σκυψε στις σκεψεις μου.. Ξερω την φρικη της σιωπης.. Για πολυ καιρο εζησα δινοντας φιλια στα ονειρα μου.. Εγω ειμαι τους ψυθιριζα.. Για καιρο.. Για τοσο καιρο.. Τους ζωγραφιζα το σκιτσο μου σε ολες τις μορφες που εχω αλλαξει στην ζωη μου μεσα.. Μηπως.. Ισως ετσι με αναγνωρισουν.. Εγω ειμαι... Κοιταξτε με επιτελους.. Μυγιαγγιχτα, τσαμπουκαλεμενα μου ονειρα.. Εγω ειμαι.. Πειτε μου εσεις που ολα τα ξερετε.. Ποιος ειναι ο δρομος για τα αστερια? ΥΓ: Μαμα μου, ζεστανε το αιμα σου για λιγο..

Δαντελα απο φως και σκοταδι

Νεαρες σταλες απο βροχη.. Στο τζαμι μου, φιλοσοφικα τηλεγραφηματα.. Το παραθυρο κλειστο.. Η βροχη χτυπαει επανω του και αφηνει την ψυχη της.. Οταν εκεινη ζωντανευει.. Τα φυλλα των δεντρων γινονται μικρα.. Πρασινα χορταρια φυτρωνουν στις πετρες.. Φτιαχνουν πληθος οργανισμων.. Που θα πεθανουν στο σταματημα της.. Διωχνει μακρυα.. Τοσο μακρυα την σκονη και μου φερνει δακρυα.. Ποταμι γενναει στην μια μου ρυτιδα.. Η θλιψη μου βγαινει απο τα ματια μου.. Ποτε απο το κουτελο μου.. Ζαρωμενα μετωπα παντου στην κοινωνια.. Φωναζουν.. Απονη ζωη.. Και οταν η βροχη ερχεται.. Μου δειχνει το χαμογελο του χειμωνα.. Εκεινου του χειμωνα που δεν θελω να θυμαμαι.. Η πιο ομορφη σιωπη.. Σιωπες δυνατες γεματη η καρδια μου.. Χορευω στην μυρωδια σου επανω.. Και πεταω στον υπνο μου, μακρυα σου.. Λαλα λαλαλαλα... Μεσα σε μια δαντελα απο φως και σκοταδι.. Νιωθω να τραγουδουν τα μεσα μου.. ΥΓ: Μαμα, η βροχη δεν τον ξεπλενει..

Χυμενα μυαλα

Θα σας πω την ιστορια ενος παιδιου..
Πεθανε μια νυχτα, μεσα σε εναν εφιαλτη..
Δεν μπορεσε ποτε μεσα στον ρυθμο ενος χαμογελου να νιωσει αφεντικο..
Και ολα οταν κλειναν γυρω του..
Τα ματια του εμεναν ανοιχτα να παρακαλανε εναν ματωμενο Θεο..
Και τα τριανταφυλλα ακομα γινονταν μαυρα και σκορπιζαν στον ανεμο..
Εγω λυπαμαι τοσο πολυ που τα ποδια του ειναι δεμενα στο αργα..
Αργα..
Και κοιταζω το προσωπο του και λεω ψεματα στα ματια μου..
Δεν ειναι αυτο που βλεπεις τοσο ματωμενο..
Ειναι αστερια..
Αστερια..
Μισει οσα επανερχονται για το τιποτα στο τιποτα..
Και το προσωπο του ειναι ακομα πεθαμενο..
Σηκω και πεσε μου φωναζει..
Εμεις σηκωνομαστε και πεφτουμε..
Και ολα αυτα που δεν μπορεις, θα τα ζυγισεις στον χρονο..
Και θα περιστραφεις αναμεσα και γυρω τους..
Και θα νιωσεις τοτε τις ψυχες τοσων παιδιων, ιδιων με εμενα..
Ντροπιασμενα πουλια..
Μαστιγα..
Προσωπα σιωπηλα γεματα μελαγχολια..
Εχω αυτο που δεν μπορω, να το παλευω σαν να εχω την ικανοτητα..
Τα λογια του δεν με αγγιζουν..
Ειμαι νεκρη ηδη..
Και το εβλεπα να σηκωνει το κεφαλι στον ουρανο και να μιλαει μονο..
Ενα αλογο κατεβηκε και το πηρε στην ραχη του..
Ειναι μαγικο σκεφτηκα αυτο..
Το πηγε ως τα συννεφα..
Και μαγεμενα πουλια το τσιμπησαν στα χερια..
Επεσε και απο τοτε ακομα πεφτει..
Η ευλογια για τα δεινα που εζησε..
Ηταν να μην ακουμπα εδαφος..
Τα μυαλα του να ειναι χαμενα μεσα στο κεφαλι του..
Και οχι χυμενα μες'τον δρομο..

ΥΓ: Μαμα, χυμενα τα μυαλα τους..Μην τα πατας!

Ξεχωριστος καλεσμενος

Το κρυο τωρα.. Μπηκε μεσα μου.. Σου εξηγω τον εφιαλτη.. Καλησπερα λυκοι μου.. Η δυση, σας καλωσοριζει.. Στο δασος μεσα, κλαινε οι μαγισσες.. Ακολουθηστε την νυχτα αποψε την νυχτα.. Το νερο απο τα ασημενια ποταμια, κανει τρυπες σιωπηλες.. Παγιδες τρομου.. Μην κοιτατε την γυναικα με τα μαυρα.. Διασκεδαζει ο,τι βλεπει στον ουρανο.. Στεκεται μεσα στην ζωη της, στα πισω καθησματα.. Θελει να γεννησει ψεμματα.. Θα κλεψει κραυγαζωντας καποια ψυχη σημερα.. Απο το χερι του θανατου.. Και ευχεται, στην ζωη που εζησε η ψυχη αυτη.. Να ειχε κανει τα σωστα της.. Μπαλονια.. Μπαλονια πετουν στον ουρανο.. Κρεμασμενοι απο τα σχοινια τους απεγνωσμενοι δειλοι.. Αδειοι.. Θα φτιαξω ενα καραβι λυκοι μου.. Καραβι των ουρανων.. Και με μια καρφιτσα.. Θα κανω τρυπες στα συννεφα.. Πρεπει καπου να μπορω να χωθω οταν κουραστω να κοιτω την ωρα.. ΥΓ: Μαμα αποψε θα φερω στο σπιτι ενα φαντασμα να πιουμε νεα προσωπα, νεα κορμια, νεους κοσμους μανα..

Καπνιζω τις φωνες

Καθως κλεινεις τα δαχτυλα σου.. Η εξοδος που μου δειχνεις ειναι του μυαλου σου.. Και τα ματια σου εχουν χρυσοσκονη.. Γιατι σαν ανοιγεις τα ποδια σου.. Βλεπω την ψυχη σου.. Και πετουν αδερφες ψυχες σε μια πολη.. Πεινασμενες να αγορασουν τον εαυτο σου.. Θυμασαι? Διασκεδασα το τιποτα.. Ξεχνα το μυαλο μας.. Γιατι βλεπω καθαρα τωρα.. Επειδη εσυ προβληματικα σκεφτοσουν κατω απο το ψευτικο μεικαπ σου.. Θα σταθω δεξια στην μνημη σου.. Και σωστα θα σκοτωσω το προσωπο σου.. Οταν η σκια σου γινει αληθινη πορνη.. Που για να μεινει θα την πληρωνω να πηδαει τα σπασμενα σου.. Και ο διαβολος ηταν ενας πανεμορφος Αγγελος.. Που οταν το σκοταδι πεφτει στο κρεββατι μου.. Το απλο γινεται πιο απλο μεσα στην προσευχη μου.. Τα λογια σου πεφτουν σαν σταχτη στο τασακι μου.. Λοιπον τωρα τι θες? ΥΓ: Μαμα το φιδι μου ειπε να καπνιζω τις φωνες..