Μιλα συλαβιστα, για να σε καταλαβω..

H ψυχη μου χορευει σε πολεμικα εμβατηρια..
Και το φεγγαρι με κοιταζει μεσα σε εναν δρομο, γεματο αυτοκινητα..
Καθε μερα του φωναζω πως δεν ξερω τι να κανω..
Τι αλλο να κανω?
Η ψυχη μου με αφηνει και τρεχει..
Θελει να αναμετρηθει με τον Αρχαγγελο!
Επιθυμω να σε διασκεδασω, μα η καρδια μου δεν με ακολουθει..
Παραιτουμαι την νυχτα αυτη..
Ειδα το ονειρο, που μου εξηγει τελικα, πως ειναι στην αλλη πλευρα..
Μιουζικαλ!!
Και ολο πιο ξεκαθαρα βλεπω, πως δεν καταφερα τιποτα..
Αν προσπαθησεις να μου μιλησεις, ισως..
Ισως, μπορεσω να σε νιωσω..
Μονο.. Μιλα μου συλαβιστα, για να σε καταλαβω!


ΥΓ: Μαμα, ακουσα φωνες και δεν ειναι σχιζοφρενεια, λυπαμαι..